De heenreis 4 en 5 oktober

Voor ons doen "laat" op Schiphol. Geen uren te vroeg en dat was gezien de drukte op Schiphol voor Brigitte wel lekker. Blijkbaar was het een soort van "zwarte zaterdag" vandaag :-) In ieder geval hadden we nog tijd om bij de Starbucks even een bakkie te doen. De vlucht naar Singapore was op tijd weg en vloog onder de Oekraïne langs, dit in tegenstelling tot de vluchten van de afgelopen dagen. Die waren allemaal ruim voor de geplande tijd in Singapore. Dit keer niet, precies op tijd en dus op Terminal 3 in plaats van op Terminal 2, waar de vlucht naar Yangon zou vertrekken. In ieder geval groot stuk van Changi Airport weer kunnen beleven. Heerlijk relaxed ten opzichte van Schiphol. Lekker rustgevend muziekje en gaan herrie makende mensen.
De vlucht ging op zich voortvarend, behoudens het laatste stuk. Veel turbulentie, dus net of we over een zandweg reden. Brigitte voelde zich grootste deel van de vlucht OK, behalve aan het einde toen de lichten in het vliegtuig aan gingen en iedereen begon te praten. Dit in combinatie met warmte in het vliegtuig zorgde ervoor dat Brigitte zich heel snel heel erg slecht voelde. Geen ontbijt dus, maar de oordoppen in hielpen goed. Dus even weer een "kortsluiting in de bovenkamer" zeg maar. Na de landing buiten het vliegtuig ging het gelukkig snel weer wat beter. De vlucht naar Yangon was "maar" twee en een half uur vliegen, dus dat was ook te overzien. Brigitte voelde zich gelukkig ook weer wat opknappen en het witte kleurtje trok al snel weer weg. Weer ontbijt gehad in het vliegtuig en dat ging wel naar binnen.
Na landing in Yangon was het even de vraag hoe het "visum on arrival" zou gaan verlopen, aangezien dit recent veranderd was. Onze formulieren lagen netjes "open en bloot" op de balie. Hoezo privacy wetgeving :-) De Nederlandse "beroepszeikers" kunnen hier hun hart ophalen :-) In een mum van tijd hadden we onze visa. Drie man sterk, één om paspoort in ontvangst te nemen en formulier er bij te voegen, dat vervolgens aan zijn collega achter een PC te geven, die drukte op wat toetsen en bij loket ernaast kwam het zelfklevend visum uit de printer bij poppetje drie :-) Hier hebben ze nog wel een efficiency slag te maken :-) Poppetje drie moet alleen nog even leren dat inkt van een inktjetprinter even wat tijd nodig heeft om te drogen ..........
We hadden degene die ons af zou halen al gezien en samen de duffels van de band gehaald. Direct daarna een ATM proberen zover te krijgen ons geld te geven, echter dat ging niet. Blijkbaar werd de VISA kaart niet herkend. Dat zou spannend gaan worden :-) Dus maar geld gewisseld. Een goede ruil gedaan, 10 biljetten van € 50 tegen een enorme stapel Kyats (spreek uit 'tjats'). Met zeshonderdduizend Kyats waan je jezelf bijna miljonair :-) Bij de uitgang (bagage gaat hier bij verlaten van het vliegveld ook door de scanner....) nogmaals een ATM geprobeerd die volgens onze gids Cherry (zo ziet ze er ook uit :-)..) wel zou moeten werken. En inderdaad. Met een volle rugzak bankbiljetten het vliegveld verlaten naar het hotel. Cherry, een goedlachse jongedame, is de komende dagen onze gids, ook op de excursie naar de Golden Rock pagode. Ook hebben we dan dezelfde chauffeur. De auto's hier zien er overigens beter uit dan die vorig jaar in Madagaskar.
Na inchecken in het hotel ons verbaasd over de douche in de hotelkamer (zie foto op Facebook en ik probeer hem hier nog bij te zetten). Een soort van portiersloge :-) Vervolgens even een paar uur geslapen, wat goed is gelukt :-) Na wakker worden konden we eens gaan afstuderen op de koffie masjien (dat gaat hem niet worden) en de stopcontacten.......pffffffffff....... gelukkig maar dat we een PowerGorilla hebben :-) Wifi heeft het hotel ook, alleen nog 'de versie traag' :-) Na wat gerommel in de hotelkamer, besloten om in het hotel ook te gaan eten. Indonesische nasi goreng met een lemon-mint fresh fruit juice. Die hadden we wel nodig om de nasi te blussen :-). Daar zat inderdaad 'sambal bij'. Welkom in Azië :-) Eventuele schadelijke bacteriën in onze magen kunnen dit nauwelijks overleeft hebben. In het hotel kennen ze zowaar cappuccino en espresso. Alleen nog even leren dat te lang koffiebonen branden een wat branderige smaak oplevert :-)
Na het eten de bedoeling om een klein ommetje te gaan maken. Dat werd heel klein, aangezien het al snel begon te gieten. Onze eerste topische regenbui al op de eerste dag binnengehaald :-). Wel even de Aziatische sfeer kunnen proeven, eetstalletjes en stoepranden van een halve meter hoog :-)