Vrijdag, zaterdag en zondag

Vrijdagavond een sneeuwscootertocht gemaakt in het donker. De tocht heet 'op zoek naar het Noorderlicht' . Aan het begin was het nog redelijk onbewolkt, maar dat veranderde snel, ondanks een 'Noorderlicht-alert' die we onderweg per SMS kregen. We waren maar met zijn tweetjes, samen met gids Hannah. Ongeveer een kilometer of 30 door de besneeuwde bossen gereden. Erg mooi zo die sneeuw, opgelicht door onze koplampen. Ook zie je bulten in de sneeuw in het donker beter liggen. Op de weg terug schrok er een vogel van ons, en die fladderde uit de sneeuw omhoog een stuk voor ons uit. Erg bijzonder dat er nog zoveel dieren actief zijn naast de bekende rendieren die je ziet. Ook bij onze bungalow al een aantal eekhoorns gezien de afgelopen week. Onderweg een paar keer gestopt en met Hannah over van alles en nog wat staan praten. Het gevolg dat we pas om 22.45 uur terug waren in plaats van de geplande 22.00 uur :-) En dat terwijl we morgen een sneeuwscootertocht van 100 kilometer gepland hebben staan.

Zaterdag:
Vandaag vroeg op voor wat een bijzondere dag gaat worden. Maar dat wisten we bij het opstaan nog niet :-) Om 9.45 uur verzamelen bij Snow Games voor een sneeuwscootertocht van 100 kilometer 'om de berg heen'. Dit keer met zijn tweetjes op de scooter, net als de overige 4 stellen trouwens. Zo kunnen we ieder een stuk van de route voor ons rekening nemen. Ook de begeleider/gids bevestigde dat het dit jaar hier wel erg veel heeft gesneeuwd hetgeen volgens hem aan de tocht te merken zou zijn. Volgens het programma duurt de tocht tot 16.00 uur, maar hij wist bij voorbaat al te vertellen dat dit hem nog nooit is gelukt :-) Het is tot nu toe altijd ruim later geworden. Daarop zouden wij dus geen uitzondering gaan worden :-)
We zouden 'rustig aan' beginnen, maar al snel reden we boven de 40 kilometer per uur, met een heel stuk zelfs 55 kilometer per uur. Dat is toch best wel snel door een smal spoor in relatief hoge sneeuw. Later zou blijken dat dit deel van de tocht nog mee zou vallen. Na zo een 15 kilometer bij de rendierfarm aangekomen, daar even een sanitaire stop gemaakt en vandaar heeft Brigitte het overgenomen tot aan Luosto. Dat werd toch opeens andere koek. Vrij diepe en losse sneeuw en twee scooters raakten onderweg van het spoor en zijn in de sneeuw gezakt. Een hele klus om 300 kilo sneeuwscooter weer uit de sneeuw te graven, duwen en trekken.
In Luosto een uitgebreide warme drie gangen lunch gehad, als voorbereiding op wat komen ging. Het stuk van Luosto achter de berg om door 'niemandsland' naar Pyhä terug was een erg slecht spoor, veel sneeuw en om die reden een goeddeels ondergewaaid spoor, dus met erg rulle sneeuw. Dus goed sturen en met name veel corrigeren was hard nodig. Wel een schitterende ongerepte omgeving, werkelijk geweldig!! Een drietal scooters zat om de haverklap van het spoor en vervolgens dus diep in de sneeuw vast. Één man (van twee stellen uit Den Bosch) wilde zelfs niet meer verder en heeft het stuur overgegeven aan één van de jongere gasten. De beide vrouwen van hen reden al niet meer, die durfden al niet meer verder :-) Na ruim 30 kilometer door de ruige natuur raggen even gerust. Dat was best hard werken. We moesten nog 30 kilometer, waarvan de eerste 20 lastig waren, langs velden met opgewaaide sneeuwbergen. Afgesproken dat ik nog stukje zou rijden en Brigitte de laatste 10 kilometer. Opeens werd er gestopt voor wat foto's van de zonsondergang. Erg mooi oranje en rood en de berg van Pyhä mooi roze uitgelicht. We dachten door het moeilijke stuk heen te zijn, dus nam Brigitte het stuur over. Al snel bleek dat het moeilijke stuk dus nog niet voorbij was. Ook daar zijn we goed doorheen gekomen, waarna Brigitte de laatste 30 kilometer voor haar rekening heeft genomen en zelfs nog een sneeuwscooter wist te ontwijken die net voor ons de sneeuw in dook. Samen met twee anderen alvast begonnen die 'uit te graven' tot de gids kwam om hem eruit te rijden. Daarbij kwam ik met mijn onderbeen onder één van de sleetjes terecht, waarop de gids vroeg: 'broken'? Nou nee, gelukkig niet......... wat een vraag :-)
Overigens is het ook achterop de scooter best nog wel 'doorwerken', met name om er niet zo maar vanaf te stuiteren en op de stukken met losse sneeuw mee te 'hangen' als de scooter weg dreigt te glijden de losse sneeuw naast het spoor in. Toch is het Brigitte nog gelukt een aantal filmpjes te maken vanaf de 'achterbank' :-)
Het was dus weer niet gelukt om 16.00 uur te halen door al die 'vastlopers'. Trots dat wij geen enkele keer zijn vastgelopen en omgeslagen en steeds voorin hebben gereden, waar we regelmatig op de rest moesten wachten.
We zaten om 19.00 uur net aan ons laatste catering maaltijd toen er een Noorderlicht alert kwam. Er was 'een begin van Noorderlicht' gespot. Vlug alles naar binnen gewerkt, aangekleed, spullen in orde gemaakt en in gestrekte draf de berg op. Toen we op onze vooraf al uitgezochte donkere plek aankwamen, was er nog weinig Noorderlicht, maar dat werd al snel een stuk meer. Wat een bijzonder schouwspel zeg. Het 'trekt' soms als een soort van groene 'wolk' door de lucht, maar dan alle kanten op. Soms met gele en rode tinten erin. De nodige foto's gemaakt en tussendoor staan genieten van dit toch wel erg bijzondere schouwspel.
Nu zitten we met een beker warme chocomel na te genieten van een erg bijzondere dag :-)
Zondag:
Vanochtend al vroeg wakker door 'stommelend Den Bosch', onze buren. Die werden om half 8 al opgehaald voor de terugvlucht. Daarna nog even in slaap gedommeld, maar toch redelijk op tijd naast het mandje. Even onder de douche doorgelopen en naar Naava om dit te posten. Daarna naar de supermarkt even wat inkopen doen en dan na de lunch de sauna in. Vanavond pannenkoeken en hopelijk als toetje weer het Noorderlicht. Lekker zo een rustig dagje tussen de sneeuwscootertocht en de tweedaagse husky-safari in (morgen en overmorgen).