Vrijdag 17-5

Vrijdag 17-5: Van Antsirabe naar Andasibe
De namen van de plaatsen lijken weliswaar op elkaar, maar wederom een eind rijden. Eerst afscheid genomen van Remi en haar succes gewenst met haar projecten. Als er nog iemand geld wenst te schenken aan een echt goed doel: www.madalief.nl. Wij gaan na de vakantie ook een donatie doen.
Na het vertrek eerst naar een werkplaats waar uit sloopmateriaal klein 'speelgoed' werd gemaakt. Een demonstratie gekregen hoe met blikjes drinken (de velg), een oud slangetje van een infuus (banden) en visdraad (spaken) een wiel van een klein fietsje werd gemaakt. Ook werden op dezelfde wijze auto's, mopets en andere zaken gemaakt. Leuk om te zien hoe men 'van niets iets' kan maken. Een racefiets gekocht als aandenken. In de kamer ernaast waren twee dames aan het borduren in een temoo waar een moderne borduurmachine nog moeite mee zou hebben :-). Daar twee schorten gekocht, waarbij Njato en ik tijdens het uitkiezen nog erge lol over hebben gehad. Wat wil je met een schort met op 'kruishoogte' een Baobab-boom :-). Het verhaal gaat dat mannen altijd tegelijkertijd moeten plassen en Njato en ik hebben dat regelmatig bevestigd :-). Hierna een demonstratie gezien hoe men uit zebu hoorns (de zebu is de Malagassische koe) een lepeltje maakt. Alle handelingen gaan met een zelfgemaakte machine, met als basis een wasmachine motor. Op de as zet men eerst een zaagblad, zelf gemaakt uit blik, vervolgens een polijstschijf gemaakt uit een oude spijkerbroek en vervolgens napolijsten met een soort van pasta die ook weer ergens uit werd gemaakt. Bijzonder om te zien hoe men dit zelf allemaal in elkaar knutselt. In de winkel gezuen wat men allemaal uit zebu hoorn maakt. Enorm veel verschillende dingen, van lepeltjes, messen tot aan beelden aan toe.
Vervolgens naar Anbatolampy gereden, waar men aluminium pannen maakt en daar een demonstratie gezien. Bizar in wat voor omstandigheden die mensen werken. Als je dat eenmaal gezien hebt, zou je als Westerling eigenlijk nooit meer over je eigen werk moeten klagen ......... In die plaats ook geluncht en vervolgens via Antananarivo door naar Andasibe.
's-Avonds na het diner nog met de eigenaresse van het resort Grace Lodge (Henriette) gesproken. Een heel aardige, vriendelijke en goedlachse vrouw van 71 jaren jong. Haar levensverhaal is zeer bijzonder......