Maandag 6 mei

Maandag 6-5: Naar Antananarivo
In de ochtend weer vroeg op voor de verandering. Om 7 uur zouden we opgehaald worden voor de transfer naar de luchthaven van Morondava. Bij onze chauffeur, Pascal, ontbraken weer de nodige voortanden. Een tandarts zou zich hier helemaal uit kunnen leven :-):-) De auto, uiteraard een oude Franse bak, was al tien keer afgeschreven en het stuurwiel piepte alsof het ieder moment af kon breken. De chauffeur had duidelijk nog niet ontbeten en haalde onder het rijden zijn ontbijt uit een plek net boven zijn mond :-) Ondanks het piepende stuurwiel, functioneerde de claxon nog erg goed :-) Volgens ons is het toeteren meer om te laten zien dat ze toeristen in de auto hebben zitten. Onderweg nog even kunnen genieten van het straatbeeld van Morondava, waar de markt gewoon op de doorgaande weg is, om 7 uur in de ochtend. De auto's rijden hier met een noodgang tussendoor.
We waren ruim op tijd op de 'luchthaven' van Morondava. Er stond nog geen vliegtuig, dus het leek even de vraag of de vlucht wel op tijd, dan wel überhaupt zou gaan gezien de omboekingen vóór onze vakantie. Om 8.15 uur kwam er een klein propeller vliegtuig aan en in no-time waren de passagiers en de bagage eruit en zaten wij en onze bagage erin. Vertrek om 8.40 uur, dus een kwartier te vroeg :-). Dat is nog eens even doorwerken :-). De piloot had er ook aardig de sokken in en het gevolg was, dat we maar liefst twintig minuten te vroeg landen in Antananarivo :-). Daar had onze pick-up blijkbaar geen rekening mee gehouden, zodat we even moesten wachten en de 'behulpzame' taxi-chauffeurs van ons af moesten houden. Deze chauffeur was 'apart': gave rij tanden en zelfs een bril, de eerste Malagassy met een bril die we tegenkwamen. Het hotel is luxe, even wat anders dan een tent :-). Vreemd genoeg lag de hotelkamer binnen no-time vol met onze rommel, alsof er een bom was ontploft :-).
Na de lunch werden we opgehaald door onze gids Helirente die ons een tour door de stad zou geven. Helirente was een kleine aardige dame die ons veel heeft verteld over de geschiedenis van Antananarivo. Erg interessante stadstour gehad. Na de tour Helirente afgezet in de stad, waar ze een 'Taxi-Be' zou nemen naar huis. Een 'Taxi-Be' ('Be' betekent 'groot') is een bestelbus vol met banken, die functioneert als een soort 'buurtbus' maar dan vele malen voller zit :-). De uitgang is aan de achterkant, waar iemand na betaling de deur open doet en je naar buiten laat en vervolgens (vaak al rijdend) aan een band de deur weer dichttrekt. Het was ondertussen donker geworden en we zaten midden in de spits vast. De chauffeur deed al snel de deuren op slot. Echt veilig is het voor toeristen dus niet in de stad in de avonduren.
Na terugkomst in het hotel heeft Brigitte eerst de was gedaan en al het zweet en met name het stof van het droge westen uit onze kleren gespoeld. Al snel hing er in de badkamer een gezellige kleurrijke slinger........en ik ben vrijdag pas jarig :-). Deze slinger na het diner naar de slaapkamer verhuisd, waar de kleding lekker onder de airco kon drogen.
Zie bijgaande foto's (de aquarel is een 'in camera' bewerking van de ontbijtruimte van het hotel).