Maandag 27 oktober

Weer vroeg ons mandje uit. De pick-up was al om 7.00 uur. Dagprogramma: een boottocht van 5 uur vanuit Mrauk-U naar Sittwe en vanuit daar een vlucht naar Yangon. Een gids met een Ierse professor was al een half uur eerder vertrokken, die hadden dezelfde vlucht. De boottocht was weer schitterend, een andere rivier nu, met lagere oevers, zodat je over het land uit kon kijken. Veel op en naast het water weer. De veerboot naar Sittwe zou op dezelfde tijd vertrekken en zou er 3,5 uur over doen. Die was echter later weg en haalde ons pas na ruim 1,5 uur varen in. Die moest nog duidelijk zijn best doen om op tijd aan te komen :-) Zelf haalden wij na 2 uur varen de Ierse professor in, die een boot had die niet echt tegen het getijde in kwam. De rivier is een getijdenrivier, met deels zout water. Al een heel eind voor Sittwe kwam de vloed opzetten en zag je de stroming 'stroomopwaarts' toenemen.
Gids Tom kreeg telefoon over wat wij niet lusten in verband met de kookworkshop morgen en een tijdje erna dat onze vlucht van Sittwe naar Yangon, net als op de heenreis, vertraging had opgelopen. Maar liefst twee uur dit keer. Na aankomst in Sittwe heeft Tom de taxichauffeur verzocht ons langs de haven te rijden en naar een uitzichtpunt, waar de rivier in de Golf van Bengalen uitmond. Leuk aanvullend programma. Daar kreeg Tom een voor hem leuk telefoontje, dat hij direct om 15.00 uur al nieuwe toeristen op kon pikken op het vliegveld. Anders had hij een aantal dagen geen toeristen en dus ook geen inkomsten. Aangezien hij zijn inkomen in het toeristenseizoen (oktober tot en met maart) moet verdienen, dus goed nieuws. Hij moest nog wel even zijn vrouw bellen dat hij dus niet in Sittwe bleef overnachten, maar direct met toeristen weer richting Mrauk-U kwam en dus die avond graag rijst wilde eten :-)
Eerst onze duffels op het vliegveld gezet bij de balie van Air KBZ en toen samen met Tom een eindje verder gaan lunchen. Gewoon, plastic tafels en stoelen, onder een schaduwrijke boom langs de weg naar het vliegveld en direct 'naast de landingsbaan' :-) En nog lekkere 'fried rice' ook. Daar afscheid genomen van Tom, al met al een zeer aardige en goede gids. Hij moest zijn nieuwe gasten al gaan oppikken en wij hadden nog de tijd vanwege de vertraging.
Om 15.00 uur richting vliegveld, naar de counter van Air KBZ. Inchecken is daar 'handwerk', boarding passen worden handgeschreven uitgereikt, er zijn diverse handgeschreven versies van de passagierslijst, voor de vliegmaatschappij, immigration, inchecken en de 'security check'. Het is echt een land met een 'lijstjes- en bonnetjes fettish' :-) Nadat de boarding passen waren uitgeschreven, de bagage was gelabeld en 'ergens in de hal was neergezet' begon de chaos. Van iemand van Air KBZ moesten we naar de 'security check', tenminste, wat daar voor door gaat. Die stuurde ons terug naar het scan-apparaat, daar werden we naar immigration doorverwezen, die echter nog niet zover was. We kregende melding 'please, wait, sit' :-) Die arme meneer zat nog maar alleen en twee lijsten bijhouden én stempeltje op boarding pass zetten was even teveel stress, dan wel mocht hij naar even later bleek niet stempelen, maar alleen maar voor tweede keer een vinkje voor je naam op 'zijn eigen lijst' zetten. Na dit proces (hele klus, duurde toch ongeveer 10 minuten) dan toch naar de security check. Lachen. Een 'rij' voor vrouwen die door een vrouw geholpen werd en een rij voor mannen die door mannen geholpen werd. Dan denk je aan scannen en fouilleren, maar niets van dat alles. Rugzak met fles water konden zo door het heftig piepende poortje heen. Zelf moest ik mijn rugzak open maken voor een nors kijkende meneer. Die keek echter nauwelijks in de rugzak, was denk ik meer om te zien of de ritsen nog werkten of zo :-) Maar goed, uiteindelijk kwamen we dan toch druk lachend om deze vertoning in de vertrekhal aan :-)
De vlucht vertrok om iets voor 17.00 uur. Bijtanken, passagiers eruit, nieuwe passagiers erin ging dan ook weer wel zeer gestructureerd en voortvarend. Binnen de 20 minuten was het vliegtuig weer in de lucht. De piloten hadden zelfs nog even tijd om een praatje te maken met de tankploeg om vervolgens weer op hun gemakkie in te stappen en de voorbereiding voor vertrek te treffen. Onvoorstelbaar :-)
In Yangon weer zelfde verhaal met ontvangst van de bagage. Die wordt dus de aankomsthal in geschoven en iedereen probeert zijn/haar bagage als eerste te bemachtigen. Vervolgens alles weer door de scanner heen, waar ook iedereen door elkaar heen loopt.
Onze gids en chauffeur (weer andere) hebben ons vervolgens naar het East Hotel gebracht, nu via de 'buitenring', dus praktisch geen files. Om 19.30 uur waren we al in het hotel, sneller dan we gedacht hadden. Nu kamer 505, 'a room with a view' dus geen blinde muur net als de vorige keer (maar liefst twee ramen!). Weer een hoekkamer, klein, met de bekende douchecabine met raam in de kamer. Vervolgens snel wat gegeten en naar bed.