Zaterdag 11 oktober

Vandaag staat een bezoek aan de vier koningssteden op het programma: Mandalay, Sagaing, Ava (Inwe) en Amarapura. In al deze steden heeft op enig moment, na de bloeiperiode van Bagan (het eerste koninkrijk) de koning gezeteld. De laatste koning in Mandalay. Om 9.00 uur werden we opgehaald door onze gids Zin en chauffeur 'Mr. Mo'.
De steden liggen allemaal aan de rivier de Ayeyarwaddy, die te vergelijken is met wat de Nijl voor Egypte betekend. Eerst over de nieuwe brug de rivier over naar Sagaing. We begonnen die ochtend bij een pottenbakkerij, waar men de voor Myanmar bekende waterpotten maakt. In deze potten blijft het water lang koel. Leuk om te zien hoe ze die potten maken en er met een 'slag-mal' een reliëf in maken. Vervolgens naar een nonnenklooster, waar de nonnen al bezig waren met te bidden voor de lunch. Voor het Boeddhabeeld wordt eten geofferd en daarbij wordt mooi gezongen. Erg bijzonder om mee te maken. Iedere dag doet wel iemand of een familie een donatie door de lunch voor de nonnen te verzorgen. Hierbij gaan de nonnen op hiërarchie in een rij staan om te wachten voor het eten. Als ze gaan lopen doen ze allemaal hun slippers uit, zodat er uiteindelijk een aantal rijen met slippers 'achterblijft'. De familie die de gift doet schept het eten op, vandaag kreeg iedere non een sinaasappel, een bord rijst en een beker soep als lunch. Als ze langs de familie lopen kijken ze deze uit respect niet aan, maar blijven naar voren kijken.
Vanuit het klooster naar de top van de Sagaing berg en daar een tweetal pagodes bezocht. En een schitterend uitzicht over het dal van de Ayeyarwaddy en Mandalay. Vanuit hier eerst naar een restaurant in Sagaing wezen lunchen. Het was ondertussen al 12.30 uur.
Vanuit Sagaing over de oude brug weer terug naar de andere oever van de Ayeyarwaddy, naar de stad Ava, ofwel Inwe in het Birmaans. Deze stad is aan drie kanten ingesloten door rivieren en aan de vierde kant door een kanaal. Op dit 'kunstmatige' eiland lag vroeger een paleis. Daarvoor lag er al een oude pagode, waarvan de restanten nog zichtbaar waren en volgens Brigitte lijken op Ayutthaya. Dat kon volgens Zin wel kloppen, aangezien ze uit dezelfde periode stammen en Myanmar toen zeggenschap had over grote delen van Thailand. Om het eiland te bereiken moesten we met een 'ferry' (lees sloepje met provisorische buitenboordmotor) over varen. Aan de overkant een wagentje met paard en koetsier genomen om ons over het 'eiland' te vervoeren. Erg leuk! Lekker hobbelen en stoffig worden :-) Eerst naar een heel oud houten klooster, het Bagaya Kyang, ontzettend mooi. Goeddeels gemaakt van teakhout, op palen vanwege de overstromingen op het eiland. Vanuit hier naar het enige stenen klooster in de omgeving, Maha Aungmye Bonzan. Een ontzettend groot klooster. Het deed in de verte denken aan een 'piramide' van de Azteken.
Weer met 'de ferry' over naar de andere kant en vervolgens richting de vierde stad: Amarapura, 'de stad van de onsterfelijken'. Deze stad staat bekend om haar weverijen, zowel zijde als katoen worden er verwerkt, met name trouwjurken en trouwpakken laat men hier maken. Erg bijzonder hoe op een eenvoudig houten weefgetouw enorm complexe stoffen worden vervaardigd. Soms zitten ze met zijn tweeën aan een weefgetouw te werken, soms weken aan één stuk stof. En als je dan de prijs hoort, schaam je jezelf eigenlijk diep........... Brigitte heeft een een zijden sjaal en een stuk stof gekocht. Vanuit hier via een klooster naar de U-Bein brug gereden. Aangezien het al tegen de schemering aan liep alleen door het klooster heen gereden en niet uit de auto gegaan. In dit klooster leven 2.000 monniken en het geldt als het 'strengste' klooster van het land, waar de leer van Boeddha wordt onderwezen zoals Boeddha het bedoeld heeft.
De U-Bein brug is met 1,2 kilometer de langste teakhouten brug ter wereld. We kwamen net voor de schemering daar aan, dus nog en paar mooie foto's kunnen maken. Met zoveel mensen op de brug voel je deze op en neer gaan en naar onze mening is het een kwestie van tijd dat ergens een deel van deze brug met publiek en al te water gaat. Het is er een drukte van jewelste in ieder geval, vol met 'smartphone-fotografen' :-) Zelfs monniken die elkaar met hun smartphone op de foto zetten :-)
Vanaf de brug weer naar het hotel, waar we rond 18.30 uur pas aankwamen. Eerst even gedoucht en tegelijkertijd de was gedaan (lees: met kleren aan onder de douche, twee vliegen in één klap :-)......). Daarna in het hotel gegeten en dit stukje geschreven om vroeg te bed te gaan. Morgen ochtend gaat de wekker om 3.00 uur. Ze lijken wel gek.......inderdaad :-)