Vervolg Pyhä avonturen

Daar zijn we weer vanuit een besneeuwd Fins Lapland.
De maandag besteedt om eens de omgeving te verkennen. Ondanks de bewolking en de geringe kans op Noorderlicht, toch voor de zekerheid een locatie gezocht om (voor het geval dat) naar toe te kunnen lopen om foto's te kunnen maken zonder teveel omgevingslicht. De locatie, bij een ijsklimwand gezien. Prachtig uitzicht over het meer tussen Pyhä en Luosto richting het noorden van Finland. Op de terugweg wilde Brigitte de achterkant van onze cottage fotograferen. Goed plan :-) Na wat "hulpgeroep" en schaterlach, trof ik haar aan in de sneeuw. Tot bijna haar kruis in de sneeuw :-) Dat noemen ze sneeuwpret. Eerst natuurlijk een foto moment, daarna pas helpen uiteraard :-)
Dinsdag ochtend op pad voor een sneeuwschoenwandeling. Na het "aanmeten" van de sneeuwschoenen (wat niet meeviel met onze grote "winter klompen") in twee groepen op pad. Eerst wat uitleg gekregen over hoe je beste op die schoenen kon lopen, met name het stijgen en dalen. Dat bleek snel te wennen en het lopen in sneeuw aanmerkelijk makkelijker te maken. Eerst naar een hut gelopen waar we die middag ook de lunch zouden gebruiken en daar de etenswaren gestald. Finland is in die zin bijzonder: daar is men nog op de hoogte van het "mijn en dijn". Iets wat niet van jou is laat je dus gewoon liggen. Bij de hut eerst een steile helling af een canyon in. Dat was toch wel even spannend en inspannend. Onderaan in de canyon aangekomen over een (onder de sneeuw liggend) smal houten vlonderpad door de canyon richting een bevroren waterval. Onderweg uitleg gekregen over goudwinning in het verleden en plekken gezien waar het pad recent door lawines was bedolven en men een nieuw spoor had moeten maken. Er trekken veel kerstkaarten aan je voorbij :-) De waterval is zomers een"pisstraaltje" maar 's winters groeit dit pisstraaltje aan tot een enorme ijs waterval. Het meertje dat er voor ligt (nu dus onder het ijs) is in Lapland een heilig meertje. Met het water worden kinderen gedoopt. De weg terug ging heel wat sneller, mede door de gewenning aan de sneeuwschoenen. Alleen de helling vanuit de canyon naar de hut was weer een hele belevenis. Eén van de dames gleed uit en schoof aantal meters naar beneden om tegen een rots tot stilstand te komen. Iemand anders was aan het filmen en maakte droog de opmerking 'dat ze er goed op stond'. Gelukkig niets aan de hand, wel lachen natuurlijk. De klim was best een uitdaging en je moest goed opletten dat je de sneeuwschoenen goed in de sneeuw 'vastzet' alvorens de volgende voet te plaatsen. Voor je het weet sta je immers ook op de film :-) Bij de hut aangekomen zat de andere groep nog te lunchen, dus even in de sneeuw 'gespeeld'. Lekker dor de 'tiefschnee' gelopen. Dan merk je pas echt het nut van sneeuwschoenen. Klimmen en slappe lach is echter ook met sneeuwschoenen moeilijk weet Brigitte nu ook :-) In de hut gelunched. Worstjes boven het vuur, broodje erom, Finse mosterd erop en smullen maar :-) Op de weg terug met een aantal nog een 'rondje tiefschnee' gedaan. Lekker inspannend. Na afloop in het bezoekerscentrum nog een film van de omgeving gezien, waarin je de omgeving in alle jaargetijden te zien kreeg. Leuk om te zien hoe het er zonder sneeuw uit ziet. Thuis aangekomen weer in de sauna in onze cottage gezeten. Pfoe, echt wel warm.......... Misschien (heeeeel misschien) gaan we het nog eens leuk vinden.